De kracht van CAREGiver Angela

Sinds wanneer werk je bij Home Instead?

Sinds november 2014 werk ik bij Home Instead als CAREGiver. De uren zijn wisselend, soms 20 uur per week, soms 38 uur per week. Als CAREGiver moet je flexibel zijn en een groot empathisch vermogen hebben. Je werkt echt met je hart. In het contact met de klanten ben je geduldig, heb je een luisterend oor, ben je begripvol en soms moet je doorpakken om iets gedaan te krijgen.

Ga met klanten om, zoals je ook zou doen met je ouders, kijk achter de dementie van je klanten.

Hiervoor heb ik 18 jaar een administratieve functie vervuld in de gehandicaptenzorg. Ik heb gewerkt voor mensen met een lichamelijke en/of verstandelijke beperking, waaronder in de jeugdzorg. Toen ik 57 was werd ik boventallig verklaard in een reorganisatie. Ik dacht dat ik niet meer aan de bak zou komen. Maar gelukkig was er Home Instead. Ik was zelf mantelzorger voor mijn moeder geweest, zij kon daardoor tot haar 94e (tot het einde van haar leven) thuis blijven wonen, mede dankzij hulp van de zorg. Ik heb bewust gekozen voor deze baan, ook omdat er meer tijd kan worden besteed aan de klant (ten opzichte van de thuiszorg). Thuis ben ik kostwinner en hoop dit tot mijn pensioen te blijven. Maar misschien wil ik nog wel een paar uur blijven werken als ik met pensioen ben. Wie weet.

Wat doe jij tijdens een werkdag bij Home Instead?

Op dit moment heb ik 7 klanten, die deel ik met vaste collega’s. De meeste klanten hebben dementie, een klant heeft een verstandelijke beperking. En een keer had ik een jong iemand met depressie als klant.

Met de klanten heb ik altijd een praatje, geef ze de volle aandacht. We doen samen activiteiten zoals de was opruimen, samen op stap gaan, een spelletje spelen of samen boodschappen doen en koken, samen eten, soms helpen met aankleden en bij stoelgang, soms ondersteuning bieden bij verzorging. Mijn taken zijn afwisselend, maar ook mensen zijn verschillend in de omgang. Elke situatie vraagt van mij een andere aanpak. Het is nooit saai. Ik pas mij aan, waar de klant behoefte aan heeft. Mijn visie is dan ook: ga met klanten om, zoals je ook zou doen met je ouders, kijk achter de dementie van je klanten.

Bij één klant ga ik samen op bezoek bij zijn vrouw die dementie heeft. Zij woont apart van hem in een kleinschalig wonen project. Dat is heel bijzonder. Beiden zijn ze 80 jaar en het is prachtig om te zien hoe ze dat contact dan hebben met elkaar. Dan zie je een reactie op haar gezicht, lacht ze en aaien ze elkaar. Ze kan niet meer praten maar het is mooi om te zien dat die liefde er nog echt is.

In het begin heb ik vooral de heg gesnoeid om contact met hem te maken en het vertrouwen te winnen.

Voor 1 klant doe ik zelf de boodschappen. Ik weet precies wat hij lekker vindt, die klant ken ik door en door. Deze klant kan het zelf niet meer zo goed, boodschappen doen. In principe doe ik alles samen wanneer dit kan, dat geeft ook zelfvertrouwen. Deze klant is heel bijzonder, een wantrouwige man. Ik mag heel veel bij hem, hij vertrouwt alleen mij. Hij is nogal op zichzelf. Een echte einzelgänger. Hij heeft geen kinderen en weinig tot geen contact met familie. Daarom ondersteunt de klantcoördinator mij hierbij en geeft mij hierin adviezen, indien dat nodig is of als ik daar zelf om vraag.

Het is fijn dat ik hem heb kunnen bereiken. In het begin heb ik vooral de heg gesnoeid om contact met hem te maken en het vertrouwen te winnen. Hij zegt regelmatig: Ik heb weer zin om te leven, als jij komt is mijn dag weer goed.

Eén keer heb ik wakker gelegen van een klant waar ik de eerste keer kwam. De slaapkamer was heel erg, er was al jaren niet meer schoongemaakt. De vloerbedekking was niet meer zichtbaar. Inmiddels is het ordelijk, de kledingkasten zien er beter uit. Het is niet perfect maar kan er mee door. Dit pak ik aan op het tempo en de manier die bij de klant past.

Waar geniet je van tijdens je werk?

Ik geniet ervan als ik iemand blij kan maken. Als ik een beetje kleur kan geven in de laatste fase van hun leven, als ik iets kan betekenen voor die mensen.

Een keer had ik klant die voor mij moeilijk was want het was een echte zorgmijder. Daar ging ik 3-4 avonden per week heen. Ze wilde me echt het huis uit hebben elke keer. Ze vertrouwde niemand. Maar na ruim een half jaar vraagt deze klant nu elke keer wanneer ik weer vertrek: “Wanneer kom je weer?”, Of tijdens mijn aanwezigheid: “Ik voel mij helemaal thuis bij jou, we kennen elkaar al zo lang” , “Blijf maar hier slapen, want alleen slapen vind ik niet fijn “. Een verschil van dag en nacht. Ze vertrouwde me opeens helemaal en steunde op me sinds die tijd. Ik heb me echt door die eerste periode heen geworsteld. Bij Home Instead houden ze rekening met de zwaarte van de klanten die je hebt. Als ik vragen heb wordt er altijd goed op gereageerd.

Wat heb je meegemaakt en zal je nooit meer vergeten?

Ik had een klant met Korsakov. Ze wilde 1-2 keer per week naar het centrum van Nijmegen om kleren te kopen en naar de bibliotheek te gaan. Een vast ritueel maar het was heel dwangmatig want als het een keer niet door kon gaan raakte ze helemaal overstuur. Op een gegeven moment is ze opgenomen, ik maakte mij daar een beetje zorgen over, hoe zou het daar met haar gaan? Haar partner vroeg of ik haar daar wilde opzoeken. Daar was ik blij mee. Ik stelde haar toen voor een autoritje te maken, want dat vond ze altijd erg leuk. Dat wilde ze, maar na 5 min onderweg te zijn zei ze: ik wil weer naar huis. Toen dacht ik: jij zit op de goede plek, teveel prikkels kun je blijkbaar niet meer aan. Dat gaf mij een goed gevoel.

Een dag voor de euthanasie heb ik afscheid genomen.

Ook had ik een klant met kanker waardoor zij euthanasie wilde. Zij was erg op haar uiterlijk gesteld. Een dag voor de euthanasie heb ik afscheid genomen. Ik gaf haar een kus op haar voorhoofd. Ze zei: Oei mijn haren, niet in de war! Ik vond het moeilijk en pijnlijk om afscheid te nemen en zij dacht aan haar haren. Dat zal ik niet gauw vergeten..

Wat doe je naast je werk?

Sinds 2019 ben ik oma geworden van mijn eerste kleindochter, ontzettend speciaal. Ik heb een vaste oppasdag. Daarnaast doe ik niet zoveel. Vroeger heb ik veel gewandeld en de Vierdaagse gelopen.Ik houd mij vooral bezig met familie of lekker bijkletsen met een vriendin, soms wandelen. Ik ben voor het werk veel onderweg met de auto, dus dan is even niet met de auto gaan ook fijn. Als ik bij de klanten ben ben ik er helemaal voor ze. Dat kost soms energie. Daarna moet ik echt even opladen. Een dagje oppassen op mijn kleindochter geeft nieuwe energie en ontspanning.